Wie ben ik

In Loving Memory is ontstaan uit een diepgevoelde behoefte om mensen te ondersteunen tijdens hun soms zwaarste week van hun leven. Mijn naam is Eveline Joppe, en als oprichtster heb ik uit eigen ervaring geleerd hoe waardevol het is om  bijgestaan te worden in de organisatie van de uitvaart van een geliefde. Ik zeg bewust bijgestaan, want die organisatie doen we samen. Op een manier die afgestemd is op jouw behoeften; ik begrijp dat ieder verlies uniek is.

In 2005 verloor ik plotseling mijn zus. Na een heerlijke vakantie werd zij met zware hoofdpijn opgenomen in het ziekenhuis, 3 dagen later overleed ze op 41-jarige leeftijd aan een trombose in haar hoofd. Na de eerste schok geïncasseerd te hebben,  kwam ik meteen in actie en werd ik in overleg met mijn ouders en de partner van mijn zus een soort pop-up uitvaartbegeleider. Ik had totaal geen ervaring, maar ik wist precies wat wel en niet bij mijn zus paste. En bij ons. Een ingehuurde uitvaartbegeleider keek vanaf de zijlijn mee of ik het goed deed, of ik niets over het hoofd zag. Gek genoeg wist ik ook meteen alle antwoorden op alle vragen die op ons afkwamen. En het eerste wat ik organiseerde was dat ze thuis kwam waar ik haar met vriendinnen heb aangekleed en mooi gemaakt. Ondertussen plukte mijn moeder bloemen uit haar weelderige tuin zodat ze in een bloemenzee kon worden opgebaard, op een bed in de woonkamer, onder een klamboe. De mannen gingen haastig op zoek naar airco's want het was de warmste dag van het jaar. Mijn zoontje van 7 zorgde ervoor dat mijn zus gezelschap kreeg van dinosaurussen en knuffels. Mijn dochtertje van 3 maanden lag in de kinderwagen naast haar; een vriendin van mijn zus nam de zorg van haar als vanzelfsprekend van mij over. De buurtjes kwamen soep en broodjes brengen. We bestelden een blank-houten kist en plaatsten deze in de tuin. Familieleden, collega's, vrienden, iedereen die langs kwam schilderde iets moois op de kist of liet een persoonlijke boodschap achter. En zo ontstond er, in een enorme verbinding, een liefdevolle, creatieve en natuurlijk verdrietige week. We huilden, lachten, maakten muziek, we bbq-en, we deelden herinneringen over mijn zus. De uitvaart, buiten onder een gehuurde, prachtige overkapping op Zorgvlied in Amsterdam, was uniek, zoiets hadden ze op Zorgvlied nog nooit meegemaakt. Niet lang daarna kocht Zorgvlied zo'n overkapping en ontstond er een "buitenaula".

Mijn zus was dood maar mijn passie en roeping was geboren. Ik was als event manager al een organisatietalent, dus dat zat wel goed. Vanuit mijn hart, vanuit iedere cel wist ik gewoon dat het "anders" kon, uitvaarten begeleiden. En 20 jaar geleden ging het er in uitvaartland ook nog echt anders aan toe, dus tijd voor verandering. Tijd voor verbinding, tijd voor vernieuwing. En ik solliciteerde bij Charon Uitvaartbegeleiding van Gijsje Teunissen. Zij (stukje over Gijsje) en ze heeft mij nog veel meer geleerd, 8 jaar lang.  De ervaring die ik heb opgedaan bij Charon inspireerde mij om zelf de stap te zetten naar het begeleiden van families bij de organisatie van de uitvaart van hun geliefde. En ontstond In Loving Memory, in liefdevolle herinnering. We draaiden o.a. de muziek van Bram Vermeulen tijdens de uitvaart van mijn zus en hij zong "ik ben pas dood als jij mij bent vergeten" en zo is het. We vergeten ze ziet, onze dierbaren, we praten over ze, we delen onze herinneringen. En ik beloof je, dat de uitvaart van jouw geliefde ook een mooie herinnering wordt, waar je met een warm gevoel naar terug kunt kijken. Zodat dit de pijn af en toe een klein beetje kan verlichten, tijdens alle zwarte, moeilijke dagen daarna. Ik ga je helpen.